❤☂تــــــنـــــهــــــا ـــــــی❤☂

وقتی مردم... 

خودت بیا غسال خونه بشورم..

آخه اونا که منو دوس ندارن...

باهام نا مهربونن...

تنمو محکم میبرن اینور اونور...

بدنم کبود میشه...

ولی تو آروم بشور منو..

چشامو خودتت با دستای مهربونت ببندیا...

لبامو...

نه نبوس آخه میگن شگون نداره...

فقط یه دست رو موهام بکش...

کفنمو بذار اونا بپیچن...

آخه تو از کارای سخت خوشت نمیاد...

کفن پیچیدنم کار سختیه!!!

خوت بغلم کن بذار تو قبر

آخه اونابدنمو میکوبن اینور اونور..

ولی تووووو نه!!!

خودت تلقینم بده...

خاکم خودت بریز روم ..

ولی آروم آروم...

باشه؟؟؟

دیگه کم کم همه بلند میشن که برن ...

ولی تو نرووو یکم دیگه بمون...

آخه..

توکه میدونی من از تنهایی میترسم...

هرچند تو همیشه تنهام میذاشتی..

پس حالا تنهام نذار یکم بیشتر بمون..

بعد حواسم که پرت شد

مثل همیشه تنهام بذارو برو...

برو پی زندگیت...

برو پیش همونایی که به خاطرشون

منو شکستی و نفهمیدی...

گریه نکن

حالا که دیگه به گریه تو یا کس دیگه ای نیاز ندارم...

خودتم ناراحت نکن

چون ناراحتیت هم به دردم نمیخوره

پس بخند...

چون..

من دیگه زیر خروارها خاکم...

برو..

راستی..

حرف آخرم همیشه یادت باشه...

که خیلی دوست دارم